Εμείς

Οι εκδόσεις Τετράγωνο δημιουργήθηκαν από μια ανάγκη διαφορετικής επικοινωνίας στο χώρο των εκδόσεων. Θέλοντας να αποδεσμευτούμε από τους μεγάλους εκδοτικούς οίκους και τις απαιτήσεις τους, φτιάξαμε κάτι μικρό και κομψό με σκοπό να κυκλοφορούμε «χαλαρά» και χωρίς το άγχος των πωλήσεων να κρέμεται πάνω απ’ τα κεφάλια μας σαν δαμόκλειος σπάθη, μερικά βιβλία που σε άλλη περίπτωση δεν θα είχαν τύχη.
Θέλουμε περίεργα βιβλία, με ενδιαφέροντα θέματα απ’ όλους τους χώρους. Και μυθιστορήματα, και παιδικά, και ποίηση, και διηγήματα [που οι μεγάλοι οίκοι ισχυρίζονται ότι... «το διήγημα πέθανε» και ότι... «δεν πουλάνε πια»], ακόμη και coffee table books με πρωτοτυπία. Ξέρετε πόσα παιδιά υπάρχουν που δεν μπορούν να βρουν την άκρη τους γιατί οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι «καίγονται» να βγάλουν μόνο best seller;

Αυτό είναι το σκεπτικό σε χοντρικές γραμμές και αν βέβαια υπολογίσουμε και την τάση που επικρατεί τις τελευταίες δεκαετίες - «κάν’ το μόνος σου» - ε, τότε έχουμε αργήσει πολύ.
Από κάποια στιγμή και μετά που οι νέοι καλλιτέχνες και οι νέοι δημιουργοί δεν μπορούσαν να βρουν πεδίο επικοινωνίας με τις εταιρίες μεγαθήρια και τις τεράστιες πολυεθνικές – εταιρίες δίσκων, γκαλερί, εκδοτικούς οίκους, στούντιο κτλ.- αποφάσισαν να το κάνουν...μόνοι τους. Να «παραδώσουν» την τέχνη τους στο κόσμο χωρίς μεσάζοντες. Χωρίς τις απαιτήσεις των πολυεθνικών ή των εταιριών που ξεκίνησαν σαν... ντελικατέσεν και έχουν καταντήσει σούπερ μάρκετ.
Έτσι ανέβηκαν πολλές μουσικές στο internet, έτσι φτιάχτηκε το my space ή το Youtube, έτσι κυκλοφόρησαν πολλά ενδιαφέροντα βιβλία και εκδόθηκαν πολλά free press και έτσι πολλοί μουσικοί παρακάμπτοντας τις εταιρίες έφτιαξαν τα δικά τους label και κυκλοφόρησαν τα cd τους. Ο Nikko Patrelakis ήταν απ’ τους πρώτους που το έκαναν και μου το έλεγε συνέχεια: «Ότι θέλεις, κάν’ το μόνος σου».
Για να πάρω όμως την απόφαση και να κάνω τις εκδόσεις Τετράγωνο, έπαιξε καταλυτικό ρόλο ο Σταμάτης Κραουνάκης και η απόφαση του να φύγει απ’ τις εταιρίες και να κυκλοφορεί μόνος του τα cd του με μεγάλη επιτυχία. Εκείνος βέβαια έχει την Δέσποινα –αδελφή του- που κάνει τα πάντα, αλλά δεν πειράζει και εγώ στο χώρο των βιβλίων θα βρω την άκρη μου.
Οι αγαθές προθέσεις μετράνε. Κι’ αν «σπάσω» τα μούτρα μου, δεν πειράζει...πάλι απ’ την αρχή, ξανά σε κάτι άλλο.

Νίκος Μουρατίδης